< Samenzwering

klik op de rode markeringen om verder te gaan

In "Le dossier B" is sprake van een samenzwering om de passages te vinden en geheim te houden. Grootschalige bouwprojecten en graafwerkzaamheden, met steun van corrupte machthebbers en stadsbestuurders, zijn hiervan de zichtbare tekenen. Als voorbeeld worden de activiteiten in 1958 ten behoeve van de wereldtentoonstelling genoemd, waarbij bovendien hele volkswijken met de grond gelijk werden gemaakt. Deze bestuurders kwamen samen in officieuze gelegenheden zoals Hotel Le Metropole en waren georganiseerd in genootschappen en sektes.

In "Le dossier B" wordt melding gemaakt van het boek ‘Shadows in the night, the secret society of Belgium’, geschreven door James Welles. Volgens Welles staat Brussel vol met beelden van de sekteleden. Een van de belangrijkste leden van het genootschap was Jules Anspach, burgemeester van Brussel, die in 1860 besliste dat de Zenne onder de grond zou lopen en verantwoordelijk was voor de bouw van het Justitiepaleis en diverse stadsvernieuwingsprojecten. Ook de schilder Wiertz, de industrieel Solvay en architect van het Justitiepaleis, Poelaert waren sekteleden.