Dat is een belangrijke waarheid: het grote kunstwerk 'weet' meer, omvat meer, is rijker en wijzer dan de maker. Dat is misschien een van de redenen dat kunstwerken zo onwegdenkbaar zijn. Mensen ook, zolang ze er zijn. Maar wie eeuwen eerder leefde liet ons niet zijn persoonlijkheid na, maar zijn woorden, zijn muziek, zijn beelden of schilderijen, die ons dingen vertellen die ons troosten en ons helpen herinneren dat er een werkelijkheid is die wij niet kennen, nooit zullen kennen, die we zelfs nog gebrekkig meemaken als we er middenin staan, maar die we toch, op een geheimzinnige manier ervaren. Vooral in de kunst.

Daarom doet grote kunst een stilte vermoeden die er was voordat die kunst er was, want ze vult altijd een leegte".



Deze fragmenten zijn ook te vinden in:
Marjoleine de Vos, Nu en Altijd,
Prometheus, NRC-Handelsblad, Amsterdam-Rotterdam 2000.


< terug