De situationisten vormden een internationale kunstzinnig-politieke beweging.
Ze werden in 1957 te Cosio di Arroscia, Italië opgericht en lieten zich
vooral gelden tijdens de Parijse studentenopstand van 1968. In 1972 werd
de beweging opgeheven. Hun voorman was Guy Debord, bekend door zijn werk:
La société du spectacle, 1967. (De Spektakelmaatschappij, Uitgeverij De
Dolle Hond, 2001)
De activiteiten van de situationisten worden in de beginjaren vooral
bepaald door het programma van een 'unitair urbanisme' (stedenbouw als eenheid),
dat een hevige kritiek op de gangbare praktijken van modernistische stedenbouw
inhield.
Het unitaire urbanisme wees de consumptiemaatschappij af en is gericht op
de verwerkelijking van een dynamische stad, een stad waar vrijheid en spel
centraal staan.
Door collectief optreden streven de situationisten een creatieve invulling
van de leefomgeving na en creëren ze situaties die de gebruikelijke gang
van zaken onderuit halen en daardoor een subversief effect teweegbrengen.
Asger
Jorn en Constant maakten beiden deel uit van de groep kunstenaars die in
1956 te Alba, in Italië, een internationale bijeenkomst hield. Het is tijdens
deze bijeenkomst dat de fusie beklonken wordt tussen Jorns Beweging voor
een Bauhaus van de Verbeelding en de internationale lettristen.
Het internationaal
lettrisme vormde een groepering die zich afzette tegen de commercialisering
van de kunst en die zich inspande om via collectieve acties creatieve situaties
te genereren.
Centrale figuur in deze groep was Guy Debord. Bij het samengaan van beide
bewegingen werd als voornaamste programmapunt het streven naar 'stedebouw
als eenheid' (oftewel unitair urbanisme) naar voren gebracht. Een jaar later
groeit uit dit samengaan de Situationistische Internationale, waarbij ook
Constant betrokken is.
De tekst van Ivan Chtcheglov hieronder is richtinggevend voor de intenties
van het Internationaal Situationisme in zijn beginjaren: “In de steden van
de toekomst zal doorlopend geëxperimenteerd worden met nieuwe gedragsvormen.
Architectonische vormen zullen er beladen zijn met symbolen en emoties.
Wijken zouden kunnen overeenstemmen met bepaalde gevoelens: de Bizarre Wijk,
de Gelukkige Wijk, de Tragische Wijk... De belangrijkste bezigheid van de
bewoners zal bestaan uit het continu ronddolen. Daardoor ontstaat er een
gevoel van totale vervreemding, die de mogelijkheid schept voor de vrijheid
van het spel".
Een
sleutelpraktijk in dit verband is de dérive, het ronddolen.
De situationisten ontwikkelden deze techniek van het doorkruisen van vluchtig
wisselende omgevingen tot een instrument dat hun toestond de 'psychogeografie'
van steden te verkennen. De psychogeografie onderzoekt de invloed van de
al dan niet bewust ingerichte, geografische leefomgeving op het affectieve
gedrag van individuen. De term suggereert dat er een reliëf bestaat van
hartstochten, vaste punten en stromingen waardoor stedelijke omgevingen
inwerken op voorbijgangers en bewoners.
Voor het correct uitvoeren van een dérive gaf Debord nauwkeurige aanwijzingen:
deze gebeurt binnen een vastgestelde tijd (liefst een etmaal), door een
klein groepje waarvan het pad geleid wordt door een zekere systematiek maar
ook door het toeval. Het doel is zich op een intentieloze manier door de
stad voort te bewegen en daardoor onverwachte wendingen en ontmoetingen
uit te lokken.
New
Babylon is een langlopend project van de Nederlandse kunstenaar Constant,
dat zijn oorsprong vond in situationistische experimenten. Als utopisch
ontwerp voor een nieuwe woon- en maatschappijvorm vindt het zijn neerslag
in een uitgebreide reeks maquettes, kaarten, tekeningen en schilderijen.
New Babylon is het gefingeerde resultaat van een totale bevrijding van een
afschaffing van elke norm, elke conventie, elke traditie, elke gewoonte.
New Babylon radicaliseert en idealiseert de moderniteitservaring. Het is een wereld waarin het vluchtige en het voorbijgaande kracht van wet gekregen heeft, een wereld ook van collectieve creatie, absolute transparantie en openbaarheid. In New Babylon is de verbeelding aan de macht en is aan de homo ludens de opperheerschappij toegekend.
(Uit:
Hilde Heynen, New Babylon of de antinomieën van de utopie. 1995)
Zie ook videofragment over
Situationisme, duur 6.38 min. (klik
hier)
Uit: Cobra, Constant, Asger Jorn, De situationisten.
Video van Suzanne Bakkum en Edwin Luitjes, 2012.
Zie ook: "New Babylon de Constant", film van Victor Nieuwenhuijs en Maartje Seyferth / © Moskito Film. (2005).
Voor de volledige film, 13 min.
(klik hier)
Zie ook: Website over Constant: (klik hier)