Inleiding
De topografische ligging van veel plaatsen in Europa, waar megalieten, Keltische heiligdommen, kloosters,
kerken en kastelen zijn opgericht, is niet toevallig. Uitgezet op de kaart blijkt er sprake te zijn van een zekere systematiek,
ze liggen op rechte lijnen, rasters, en vormen zelfs bepaalde patronen.
Deze plaatsen, die van oudsher een rol speelden
(religieus, politiek), liggen vaak op plekken waar aard- en kosmische energieën, zoals aardmagnetisme, elektromagnetisme
en straling van verschillende golflengten en intensiteit de condities voor het ontstaan en van de specifieke eigenschappen
hebben bepaald.
Door de tijd heen zijn ze belangrijk gebleven, en het toneel van opeenvolgend gebruik (prehistorisch, keltisch,
romeins, preromaans, romaans, etc.)
Een mogelijke verklaring daarvoor is het gegeven dat de aarde beweegt in een universum,
waarin ze vanaf het ontstaan is gebombardeerd met kosmische straling, en is opgeladen met energieën.
Ook de aarde zelf
heeft een dynamische kern, die vele soorten straling veroorzaakt, op diverse plaatsen waarneembaar met verschillende
intensiteiten en uitwerking op de mens.
Daarbij is onze aarde een deel van een kosmisch universum, waarin zon, maan,
sterren en de dierenriem (zodiak) op heel verschillende manieren op elkaar inwerken.
Het berekenen en meten, geografisch- en archeologisch onderzoek, bestuderen van
toponiemen, overgeleverde verhalen, literaire bronnen en archiefmateriaal, etc. kunnen
werkbare methoden zijn om (mythische) betekenissen en eigenschappen van plekken/plaatsen te kunnen ontdekken.
De meeste auteurs en onderzoekers die wij hier presenteren combineren cartografische bewerkingen
en gegevens, met de resultaten van hun bronnenonderzoek, wat heeft geleid tot eigen interpretaties en theorieën.
Sommige auteurs hebben theorieën ontwikkeld, waarin lijnen, lijnstructuren en rasters begrepen moeten
worden als energiestromen en de kruispunten daarvan als energiecentra of krachtplekken.
Aan de basis hiervan ligt het idee van de “levende aarde”.
De levensenergie die zich op deze plekken sterk manifesteert zou genezend en heilzaam kunnen zijn en een belangrijke
reden om op die betreffende plek een heiligdom te vestigen. Veel van de later ontstane steden vinden hier hun oorsprong.
*)
Er zijn in de diverse Europese landen hier en daar accentverschillen. Veel aandacht is er bijv. in
Frankrijk en België voor onderzoek naar de typische plaats- en streekgebonden mythen en sagen, vaak
nog voortlevend in folklore, door het betrekken in het onderzoek van toponiemen (plaatsnaamkunde) en etymologie
(woordafleidingen). Geografische structuren worden er soms bij aangepast, terwijl bijv. in Engeland, Duitsland
en Zwitserland een grotere aandacht is voor systematiek en structuur, meestal op basis van grondig, wetenschappelijk
getint veldwerk.
De franse "Geometrie Sacrée", de “Heilige Linien” in Duitsland en de "Leylines" in Engeland
zijn daar voorbeelden van.
Een onderscheid is te maken tussen de voor- en naoorlogse periode. Voor de tweede wereldoorlog speelden
symboliek, regionale en nationale mythologieën gekoppeld aan de geomorfologische (vormen van het aardoppervlak)
verschijnselen een grotere rol, daarna komt er meer aandacht voor alle mogelijke betekenissen en interpretaties,
en metafysische, zelfs paranormale verklaringen. Al deze fenomenen hebben kennelijk een rol gespeeld in de wordingsgeschiedenis
van Europa.
Auteurs die plaatsen op lijnen of in systemen lokaliseren zijn voor ons interessant als hun toeschrijvingen
onderbouwd zijn door gedegen geografisch en cartografisch onderzoek zoals opmeten, berekenen, het bepalen van afstanden
en hoeken, en voldoen aan criteria over de eisen die je moet stellen aan de exactheid van gehanteerde definities
van plek, plaats, omgeving, lijn, lijnstructuur, patroon, etc., en die daarnaast zorgvuldig omgaan met de mogelijke
achtergronden en interpretaties.
In deze pagina's laten we hier onze keuze zien uit de gepubliceerde bevindingen van een groot aantal
europese onderzoekers, die we per land hebben ingedeeld.
Wij onderschrijven de zorgvuldige en kritische benadering
van deze materie, zoals die blijkt uit de hier opgenomen teksten van
Jörg Purner (klik),
Charles Walker (klik) en
Ulrich Magin (klik).
Klaus Piontzik (klik) heeft voorwaarden en kriteria geformuleerd voor het vaststellen en beschrijven van de
geometrie van het landschap, in onze optiek een waardevolle aanvulling.
Nico Hemelaar/Jan Zeven.
*) De chinese Feng Shui baseert zich ook op een dergelijk uitgangspunt, centraal daarin staat
de analogie van de krachtlijnen van de aarde met de meridianen en energiebanen van het menselijk lichaam en het
positief aanwenden daarvan. Er is veel New-Age literatuur hierover te vinden op het web waarin vaak sprake is van
eenzijdige, oppervlakkige en hoogst speculatieve informatie. Voor ons niet relevant, wij laten die dan ook verder
voor wat het is.
< top
