De Muur als metafoor

Er is niet veel meer over van De Muur, de brede, diepe en vernuftig dodelijke doorsnijding van Berlijn en de Berlijners.

Voor de bezoeker van de stad is er een keurige lijn - te lopen en te fietsen- een goed museum, enkele gedenkplekken en er is her en der een geslaagde reconstructie.

Een gids laat je graag die jaren ervaren.
Zo kan je een eigen verhaal maken en proberen er iets van voor te stellen.
Wat moet je anders?

Al het andere is onvoorstelbaar zonder de getuigenissen, de verhalen en de verbeelding.
En er is nog zoveel in Berlijn.

Iets bewaren voor het nageslacht is geen makkelijke opgave in een stad waar gebouwd moet worden en waar het ene verhaal het andere weer oproept of juist doet vergeten.

Zo is de geschiedenis van de ondergrondse muur al bijna verdwenen. Alleen oude Berlijners zullen zich dit nog weten te herinneren en kunnen aanwijzen op de oude spoorkaarten. Station Bernauerstrasse probeert de blokkade van toen nog te reconstrueren.

De Nederlandse landschapsarchitect, Joyce van den Berg, laat in 2009 zien dat er nog meer gedaan kan worden dan alleen maar herinneren.
(www.vandenberg-landscape.com)

Op basis van getuigenissen en verloren feiten presenteerde ze haar landschappelijke oplossing:"Neues Licht auf das Sperrgebiet"

Het Mauercafé past goed in deze gedachtegang en is daarom een begrijpelijke stap in "het verhaal van de muur".