1 en 2


The Museum

In 1990 werd Christian Boltanski uitgenodigd om in Berlijn werk op locatie te maken, als onderdeel van het kunstproject “Die Endlichkeit der Freiheit”, van 11 internationaal bekende kunstenaars. Dit naar aanleiding van de val van de muur in november 1989.

In het voormalige Oost-Berlijn werd dat een open plek in een rij huizenblokken in de Große Hamburger Straße, ontstaan na een bombardement in 1945 door de geallieerden.

Samen met zijn assistenten Christiane Büchner en Andreas Fischer ging hij op zoek naar gegevens over de bewoners van het verdwenen huis in de Große Hamburger Straße. Ze spraken met nog levende getuigen, verzamelden informatie van de huurdersvereniging en gegevens uit het bevolkingsregister. Van familieleden kregen ze fotoalbums, adresboekjes, zelfs deportatieformulieren leverden relevante gegevens. De meeste bewoners bleken van joodse afkomst.
Op de open plek tussen twee gerestaureerde huizen werd het nog steeds te bekijken kunstproject The Missing House gerealiseerd. (klik hier)

In voormalig West-Berlijn vond hij een tweede locatie op het vroegere tentoonstellingsterrein en park in Alt Moabit, bij het Lehrter Bahnhof, gebombardeerd in WO II, vlak bij het huidige nieuwe Haupt Bahnhof. (Ulap park)

Hier kwam het parallelle project The Museum bestond uit het verzamelde archiefmateriaal, in 10 vitrines tentoongesteld in de restanten van het openbare park van het voormalige tentoonstellingsterrein in Alt Moabit. Veertien dagen na de opening zijn de vitrines kapotgeslagen door onbekenden. In het Heimatmuseum Berlin Mitte is nog origineel archiefmateriaal te zien.

Inmiddels is deze plek in Alt Moabit sterk veranderd: het Lehrter Bahnhof is gesloopt en het gebied is deel geworden van het nieuwe Hauptbahnhof van Berlijn. Er zijn nieuwbouwplannen gerealiseerd op de plek van het voormalige "Glaspalast", het glazen tentoonstellingsgebouw waar Lissitzki in 1923 z’n ‘Prounenraum’ exposeerde.
Het parkje is gemoderniseerd, maar de oorspronkelijke trappen zijn bewaard gebleven en geconserveerd.

(Met dank aan Han Geers, 1958 – 2014.)


3


4



5
 

6


7


8


9